Wat vind je hier?
Persoonlijke-, non-fictieve en fictieve verhalen etc.
Reacties?
Heel graag
Veel leesplezier
============
Overleden en (tijdelijk) gestopte bloggers: klik hier
Klik hier voor de laatste WE-300 (augustus 2023)
Klik hier voor de laatste 101 (juli)
Tja, ik had al een week geleden een WE-300 moeten starten.
Maar er zijn de nodige gezondheidsproblemen in de familie en dat neemt veel tijd en aandacht.
Ik zal u er niet uitgebreid mee lastig vallen.
Die dingen gebeuren in het leven en we moeten er mee dealen.
Gelukkig tonen veel bloggers begrip. Ik bedank hen daarvoor hartelijk.
Met het gekozen woord, dat zowel een werkwoord- als een zelfstandig
naamwoord (MV) is, kunt u alle kanten op.
VALLEN
Geniet van het schrijven en… van het lezen.
‘Opa, wat betekent sparen?
‘Hmm…. wat zeg je jongen, sparen? Nou, dat is als je geld krijgt, dat je dat héél goed bewaart. Stel je voor dat jij van opa een euro krijgt. Die bewaar je dan in je spaarvarkentje. En als je van oma ook een euro krijgt, stop je die er bij. Dus dan heb je al…?
‘Twee euro opa.’
‘Heel goed, jij kan rekenen, petje af hoor.
‘En dan opa?’
‘Op een dag krijg je weer wat geld, bijvoorbeeld als je jarig bent. Wat ga je dan doen?’
‘Ook in mijn varkentje stoppen, opa.’
‘Goed zo jongen. Nou, zo ga je door en op een dag heb je dan misschien wel tien euro. Dat is nou sparen.’
‘Maar opa, als mijn varkentje helemaal vol is, mag ik dan iets kopen?’
‘Ja hoor, dan koop je voor opa maar een heel grote doos sigaren. Dat vindt opa erg leuk, haha haha. Nee, grapje hoor. Wat zou je willen kopen dan?
‘Een brandweerauto opa, of een ridderpak met een zwaard, want dan ben ik zogenaamd een ridder en dan sla ik alle boeven dood.’
‘Tjonge, je bent nogal wat van plan, kerel. Maar je kunt natuurlijk ook doorsparen tot je nog veel meer geld hebt.’
‘Ja, maar opa, als er dan in vlatie komt, wat dan?
‘In vlatie? Wat is dat voor een moeilijk woord? Wat betekent dat nou weer?’
‘Weet ik niet. Maar papa moppert daar altijd op en ook op de hoge akseinsen.
‘Tjonge jonge.’
‘Ja opa, en hij is ook boos op de hoge hippeteek.
‘Ook nog. Is dat alles?
‘Ja opa, maar wat is een hoge rentevoet? Heb ik die ook?
‘Goeie genade, zeg jongen, weet je wat WIJ gaan doen? Wij gaan NU een verschrikkelijk lekker ijsje kopen met spikkeltjes en héél véél slagroom.’
Kregen jullie er per 1 januari ook zoveel geld bij? Tjonge , jonge, ik waande me heel even rijk.
Daarna kwam het bericht dat niet alleen de AOW en het pensioen, maar ook de winkelprijzen, de energiekosten, de ziektekostenverzekeringspremie, de benzineprijs, de autoprijzen (ja, wat eigenlijk niet?), flink zouden stijgen. En… dat deden ze. Ook de inflatie liet zich niet onbetuigd.
Voor 2024 zal het verhaal wel niet veel anders zijn.
Gelukkig mogen we in november kiezen.
Toch eens kijken of er partijen zijn die het heel goed met ons voor hebben.
En… daarna flink duimen dat ze hun beloften na 22 november nog hebben onthouden.
Welk woord kwam er tijdens het lezen van dit stukje nu spontaan bij jullie op?
Bij mij was het:
UITGEVEN
Gelukkig heeft dit woord meer dan één betekenis.
Wie schrijft er mee?
Veel plezier met schrijven en….. lezen.
Stuk voor stuk verhalen die de moeite waard zijn. Wie ze nog niet gelezen heeft… neem even de tijd en geniet van zoveel inspiratie.
Begin juli zei superbuur:
‘we mogen allemaal wel een extra ventilator
kopen want zowel juli als augustus gaan ‘seker wetuh’ tropische
maanden worden. Want dat staat op de sociale media.’
Nu heb ik weinig vertrouwen in sociale media als het gaat om
objectieve berichtgeving, dus ik zei spontaan
dat het een godswonder zou zijn als iemand vier weken tevoren iets
met enige zekerheid over het weer zou kunnen zeggen.
O jee, dat werd me niet in dank afgenomen!
Sommige mensen hebben nu eenmaal versimpelde gedachtegangen
omdat dat lekker makkelijk nadenken is.
Die laten zich hun waarheden zo maar niet afnemen.
Ja ik weet: eigenlijk kun je beter met ze mee kletsen in de trant van:
‘oh ja, buur, goh joh, dat wordt wat hè?’
Maar ja, ik had al gereageerd en kreeg meteen een
enorme tirade te slikken.
Nu is het september. Die twee maanden zijn wanhopig weggedreven
in koud en regenachtig weer.
Dus…
Maar wat je bij superbuur ‘seker wetuh’ niet moet doen
is bij dat soort gelegenheden triomfantelijk roepen:
‘en buur, hoe was het met de hittegolf, de ventilator nog veel gebruikt zeker?
En werkelijk, op die koude 31 augustus (14 graden) wilde
ik ZO graag tegen mijn superbuur zeggen:
‘hoi buur, heet he? puf, puf, nou zeg, dat is afzien.
Neen, nee! Niets van dit alles.
Want mijn buurman is tuk op sociale media.
En hij is ook nogal driftig en eh… potig.
Hij zou in staat zijn mij met grapje en al te water te
gooien en rustig te laten wegdrijven.
U kent mij: in het belang van de eh… lieve vrede heb ik
gezwegen als het graf.
Ik heb alleen gezwaaid en met mijn hand moeizaam over mijn
voorhoofd gestreken als wilde ik wat zweet wegwissen.
Hij zwaaide terug.
Mijn gebaar begreep hij gelukkig niet.
———–
Dit was mijn WE-300
Het woord is…..
VERTREKKEN
Veel schrijfplezier
Plato
Die staat bovenaan dit stukje
Ik heb het nogal druk met dingen als tuin, reizen, verblijf België etc.
Dat gaat veelal ten koste van het reageren en het schrijven van stukjes.
Daarom heb ik besloten de 101 los te laten. Ik stop dus met de maandelijkse uitdaging.
En dan?
De 101 is van ons allemaal. Schrijf rustig uw 101 als u wilt. Bedenk zelf een onderwerp en een schrijfdatum. Iedereen kan het. Daarom geef ik de uitdaging niet door.
Blijft u lezen bij de andere schrijvers?
Dat zou leuk zijn. Gewoon via de links is het simpelste.
En de WE-300 dan?
Die blijft gewoon.
Angstig, het dekbed tot onder haar kin, lag ze in het halfduister, haar ogen wijd opengesperd, haar oren gespitst. Er was iets. Niet de storm die het huis flink te pakken nam. Niet de licht deinende plekken op het behang. Wat dan? Haar wekkertje wees half twaalf. Waar bleef Henri toch? Meestal was hij al terug om deze tijd. Zou er iets geb… ze huiverde.
Ze ontmoetten elkaar via een krantenadvertentie. Het eerste afspraakje van haar leven. Ze was nerveus, maar het werd een fijne avond. Henri was zó charmant.
Al snel trok hij bij haar in. Was er liefde? Dat wist ze niet goed. Maar eindelijk was er iemand samen met haar in dat grote huis. Wel had Henri nijdige trekjes, vooral als hij dingen van haar wilde die ze niet begreep, niet kon toestaan. Dan werd hij woedend, scherp, beledigend en verdween naar de logeerkamer. De volgende dag was meestal alles weer normaal.
Op een dag werd Henri lid van een biljartclub. Ze gunde het hem.
Het was buiten, ze wist het zeker. Zacht opende ze het raam. Twee gestalten, giechelend, kersenboom. Alarmbellen in haar hoofd: Henri? Met wie? En wat….?
Snel trok ze leren slofjes over haar sokken… vloog de trap af.
Bij de derde trede raakte ze iets hards en bolderde lawaaierig onderuit. Onder aan de trap stopte haar gil abrupt met een harde klap. Bloed stroomde over de onderste treden
Een schim. Hij knielde bij het lijk, pakte de slofjes, raapte drie biljartballen op en propte alles, ook zijn handschoenen, in een plastic zak die hij begroef, diep onder de regenton. Daarna liep hij naar de Kersenboom.
‘Nu ben ik van jou’, fluisterde hij.
Ze antwoordde met een kus.
Fragmenten uit het politierapport;
…op sokken uitgegleden over de traptreden.
…aldus sprake van een noodlottig ongeval.
Nathalie ken ik vanuit de tijd dat ze nog een weblog had.
Daar is ze op gegeven moment mee gestopt.
Maar… sinds kort is ze er weer en ze overweegt haar
hobby op termijn nieuw leven in te blazen.
Maar voor het zover, leest u eerst hier haar bijdrage aan de 101.
Ik denk dat ze het heel leuk zal vinden hieronder een reactie van jullie te krijgen.
——————————————————————————————
101, Bomen, door Nathalie
Met een vel papier zit ik achter het bureau.
Elke nacht kom je langs, jij kijkt naar mij maar je zwijgt.
Je loopt in een rij ver weg van mij, ik kan niet bij je komen,
ik kan je niet vragen waarom je steeds weer langskomt.
Ben je boos? Boos dat ik niet op je afscheid was?
Als je mij kent, dan weet je de reden.
Dan weet je mijn verdriet en het gemis.
Dat ik graag bij je was.
Ik zie dat je in mijn droom een brief krijgt
en dat heeft mij besloten een pen ter hand te nemen.
Alweer een maand om?
Ja, hoor.
Augustus wordt volgens de weerkenners net zo beroerd als Juli.
Dus… spijker alles in de tuin en/of op het balkon maar goed vast.
Ik hoefde niet te zoeken naar een nieuw woord.
Het overviel me gewoon bij het schrijven en bleef pesterig in mijn hoofd hangen.
Er was maar één manier om het er uit te krijgen.
Hier is het.
Bestormen
Zie ook de rubriek WE 300 in het menu
Matroos Beek
(een mini WE 300)
Vanmorgen ontwaakte ik met tien 101 woorden in gedachten.
De hele dag was ik aan het kiezen (1).
Het woord deed me denken aan politici (2)
(vooral die epifane) die plotseling gingen stoppen (3).
Maar, dacht ik, wat dan met die onafgemaakte dossiers
als migratie (4), Groningen (5), toeslagenaffaire (6) en natuur (7)?
Die ondervinden onaanvaardbare vertragingen.
Gevolg stormen (8) van protesten (9),
Maar ach, bij stormen moest ik zo denken aan die mooie bomen (10)
die kort geleden nog in mijn straatje stonden.
Daarom kies ik:
BOMEN
(werkwoord en zelfstandig naamwoord)
Maakt u er een leuk verhaal van?
Veel plezier
Melody
Lang geleden, toen ik nog geen blog had, fietste ik veel. Ik had een pittige baan met soms flink wat spanningen.
Die trapte ik dan, in het weekeinde, van me af.
Op een dag, na zo’n week van vergaderingen en slecht-weer-gesprekken, vertrok ik
‘s-ochtends met zon en een prettig windje in de rug. Het fietsen ging als vanzelf en na een aantal uren pedaleren kwam ik in een gemoedstoestand waarin mijn gedachtewereld zachtjes leek uitgeschakeld.
Hoe lang duurde dit? Dat weet ik niet maar op een bepaald moment fietste ik weer in het heden. Ik bevond mij op een onbekende, bosrijke weg die flink bergopwaarts voerde.
Langzamerhand maakte de begroeiing plaats voor een rotsachtig landschap en een donkere lucht waaruit een gestage motregen viel.
Daar bereikte ik de top.
Plotseling waren daar hoge stemmen:
‘Héé, is that not mister Pleet?’
‘Nee joh, die is ouder.’
‘Nonono, joe forget we come hier in de timemachine.
‘Oh ja… Hallo, meneer Pláát!’
Ik stopte, keek en zag een rotsblok waarop een roze-, een roodgrijs- en een bruin wezentje in meditatiehouding zaten.
‘Eh… Ik ben niet meneer Plaat. Wie zijn jullie?’
‘Wij zijn de boysz en komen uit de toekomst met onze tijdmachine.’ zei de roze.
‘Yes’, fluisterde de bruine. We mediteer hier want… Wij Zen!!‘
Ik keek ongetwijfeld superdom.
‘Joe cannot know us because joe have nog geen blog. And Plaat not yet bestaat. That comes later.’
Ik gluurde achter het rotsblok. Een buikspreker? Een verborgen camera?
‘Blog, Plaat, tijdmachine?’ stamelde ik.
‘Neem een blog en leer onze secretaresse kennen,’ adviseerde de roodgrijze.
‘But now we must go because we become draifnat. Byebye,’ riep de bruine.
De drie klommen bliksemsnel op een apparaat dat achter het rotsblok stond. Ze zwaaiden. ‘Till later…’
Een flits…
Ik stond daar maar… als in een droom.
Drijfnat.
====== 0 ======
————————————————————-
Met dank aan de boysz van Koffiedigitalix
————————————————————
 | Rob Alberts op WE-300 november |
 | Liesbethblogt op WE-300 november |
 | Ferrara op WE-300 november |
 | Jackles op WE 300 oktober 2023 |
 | Dwarsbongel op WE-300 november |
 | Geesje op WE-300 november |
 | bertjens op WE-300 november |
| bertjens op WE-300 november |
| Natasja Vd Ing op WE-300 november | |
 | Matroos Beek op WE-300 november |
Welkom bij Plato Online
Plato Online 