Maandelijks archief: oktober 2007

Boze bovenmeester

Geplaatst op 30 oktober 2007 door Plato

‘En nu allemaal zitten,’ zei de meester van Z. met boosaardig gezag zodat iedereen wel voelde dat je maar beter kon doen wat hij zei.  Want wij wisten: hij was niet te beroerd je met bedrijfsrekenen of wiskunde genadeloos onderuit … Lees verder →

Geplaatst in verhalen non fictie | 1 reactie

Zakkie

Geplaatst op 29 oktober 2007 door Plato

Ze zaten samen voor de buis. Hij zapte, zij gaapte. ‘Moet je nu nog die film,’ mompelde hij verveeld en veegde met zijn rechterbeen haar voeten van het bijzettafeltje. ‘Wat zei je?’ riep zijn vrouw verschrikt en wreef haar ogen. … Lees verder →

Geplaatst in verhalen fictie | Een reactie plaatsen

Vuur

Geplaatst op 25 oktober 2007 door Plato

Langzaam gaan ze over het brede trottoir. De vrouw diep in de vijftig, hip gekleed en zwaar opgemaakt zodat ze de veertig nog niet gepasseerd lijkt. De man, aan de verkeerde kant van zijn zevende decennium, moeizaam, kromgebogen achter zijn … Lees verder →

Geplaatst in verhalen fictie | Een reactie plaatsen

Tragedie in 50 woorden

Geplaatst op 25 oktober 2007 door Plato

1965 9.30 uur ‘Ga je mee fietsen?’ riep moeder. ‘Weet ik niet’, mompelde ik. 10.00 uur ‘Weet je het al? Wij gaan, doeg.’ 10.10 uur Ik sluit zijn boek. Hè, mooi. Mmm, was ik toch maar meegegaan. verdorie, geen sleutels!! … Lees verder →

Geplaatst in Familieverhalen | Een reactie plaatsen

Bijverschijnselen

Geplaatst op 24 oktober 2007 door Plato

Nee, geen magnesiumsulfaat, zei de specialist. Een nieuw middel. Nu zien we nog méér op die darmfoto’s. Gebruik maar tweemaal 15 gram. Twee dagen later (het was al donker) haalde haar echtgenoot haar van het ziekenhuis. ‘Je geeft licht,’ zei hij … Lees verder →

Geplaatst in verhalen fictie | Een reactie plaatsen

Rood-wit-blauw

Geplaatst op 23 oktober 2007 door Plato

I  – Verschrikkingen Het eerste wat ze van de Hollandse bodem zag was de rood-wit-blauwe driekleur en de grijze, betonnen baan waarop het vliegtuig precies 11.23 uur landde. Verbaasd dacht ze: heel Nederland is plat en van steen. Ze woonde met de … Lees verder →

Geplaatst in verhalen fictie | Een reactie plaatsen

Geraniums

Geplaatst op 19 oktober 2007 door Plato

Geraniums …Het woord roept al agressie op (Terwijl het leuke plantjes zijn) Noem het, spontaan voel ik venijn En krijg meteen een rode kop  De volksmond noemt hem een symbool Van al der dagen zatte mensen? Dat wilt u mij toch … Lees verder →

Geplaatst in Gedichten | Een reactie plaatsen

Waarom is het gras altijd groener…

Geplaatst op 18 oktober 2007 door Plato

Goedenavond buur Goedenavond, hoe gaat het? Hm, het gaat. Klinkt somber. Wat scheelt er? Ach, niks. Behalve… Behalve? Dat gezeur met mijn zoon. Hij had allang geslaagd kunnen zijn. Maar hij doet niks. Hij pingelt maar op die gitaar. Oh, … Lees verder →

Geplaatst in verhalen fictie | Een reactie plaatsen

Maar van mijn liefde zul je weten

Geplaatst op 16 oktober 2007 door Plato

Mijn moeder is mijn naam vergeten Mijn kind weet nog niet hoe ik heet Hoe moet ik mij geborgen weten? Noem mij, bevestig mijn bestaan, Laat mijn naam zijn als een keten, Noem mij, noem mij, spreek mij aan o, … Lees verder →

Geplaatst in Gedichten | Een reactie plaatsen

Romantiek

Geplaatst op 13 oktober 2007 door Plato

De lente was nog jong toen hij haar voor het eerst zag. Er ging een ware schokgolf door zijn lichaam. Wat WAS ze mooi. Dat haar, dat leuke kleine neusje en dan die mooie donkere ogen die je zo konden … Lees verder →

Geplaatst in verhalen fictie | Een reactie plaatsen