Maandelijks archief: september 2007

Seline durfde zich niet te verroeren. Haar hartje klopte wild in haar keel. Daar beneden was het doodstil. Juist wilde zij heel zachtjes “Mees” roepen toen ze iets hoorde. Frrrrrrt, frrrrrrt, klonk het in de verte. En ineens……daar was Mees. … Lees verder →

Mees keek schichtig naar beneden was het dichte struikgewas. Alleen…die vleugel…kan die het wel aan? Hij vreesde van niet. “Bejje bang, jochie? kwezelde Grauw verder. “Hoeft niet hoor. Eén flinke bijt en het is gedaan. Ik houd er niet van … Lees verder →

De volgende dag voelde Mees zich stukken beter. Hij besloot om nog zo’n beetje in het nest te blijven lummelen. Andere Mees was een paar minuten geleden voor de tweede keer uitgevlogen om een paar vette kruisspinnen te vangen. Mees, … Lees verder →

Eerst was het donker. Zo donker dat hij geen hand voor ogen kon zien. Maar allengs verscheen er aan de horizon een zacht witgeel schijnsel. Het viel Mees op dat hij geen moeite hoefde te doen om het te volgen. … Lees verder →

De zon scheen zo uitbundig dat mees er van binnen helemaal vrolijk van werd. Zojuist had hij flink ontbeten en hij voelde zich sterker dan ook. Toen dacht hij aan het ei. Het ei van het weten. Wat had de … Lees verder →