9 Mei, 4.30 uur
Die nacht, bekaf aan Plato’s veilig voeteneinde, droomde ik over de levensfilosofie die ik, na jaren van piekeren, zorgvuldig had opgebouwd maar helaas nooit kon afmaken. Telkens was er die merkwaardige sluier zodat ik de volgende dag opnieuw moest beginnen.
Om dol te worden.
Begrijpen mensen dit wel?
Droom, tijdloos
Ik stond aan de nachtelijke oever der vergetelheid en bewoog voorzichtig mijn linkervoorpoot door het maanverlichte water dat glinsterend sluierend onder mij lag.
Het gebeurde in een flits. Plotseling zag ik het water wijken voor een landschap vol zon en zachte kleuren. Daardoorheen de contouren van iets bekends, in bruinzwarte en witte tinten. Er was een fluisteren: “… kom… kom…”
Was dat mama?
Had dit liefdevolle tafereel te maken met mijn filosofisch zoeken?
Onmachtig mauwend roerde ik mijn poot om het beeld te behouden.
Maar het was voorbij.
5.05 uur
Ik ontwaakte. Een natuurlijke drang volgend, strompelde ik de trap af, vocht me door het kattenluikje (ik ben een 18-jarige) en ontlastte mij onder de vlinderstruik.
Denkend aan mijn droom slenterde ik naar de sloot.
Er was geen maan, het water was roerloos donker.
Ik boog mijn stramme lijf voorover om een teugje te drinken.
Daarna was er slechts zwart.
Tijdloos
Yess, ik ben wakker. Verrassing: ik zie er uit als een tweejarige en voel me ook zo.
Mama is hier. Zij trok me door de zwarte sluier naar deze zonnige plek met zijn vele struiken, bloemen en… katten (die allemaal vriendschappelijk met elkaar omgaan).
Ik denk veel aan Plato. Later, als ik gewend ben, kan ik op aarde komen en hem zeggen dat filosofisch piekeren hier niet hoeft.
Wilt u, lezer, Plato vertellen dat ik hem mijn dagboeken heb nagelaten. Ze liggen tussen de brieven van de belastingdienst.
Alvast bedankt.
Nu geen tijd meer want we gaan spelen.
Doeiiii.
Welkom bij Plato Online
Plato Online 
Mooi geschreven Plato. Spijtig dat hij er niet meer is…
Schitterend verwoord hoe Kat in de hemel belandde. Sterkte met het verlies.
Ach, je mag hopen dat het zo gaat.
Het is zo gegaan, Vlasje. Mijn kat is die nacht het huis uitgegaan en later in het water gevonden. Ik had de hele buurt al afgezocht maar de volgende dag belde de dierenambulance dat hij wat gevonden. Ik hoop nu vurig dat hij in de kattenhemel is en dat het goed met hem gaat.
Dat bedoel ik ook, dat er een moederkat op hem wachtte. Verdrinken schijnt een zachte dood te zijn,maar een kat verdrinkt niet zomaar. Hij heeft misschien daar een infarct gehad , triester voor jou dan voor t dier zelf. Maar wel verdrietig.
Een prachtig geschreven afscheidsbrief van Kat.
Ach lieve Poezel, we zullen je missen maar weet je gerustgesteld, wij zullen ook Plato zoveel mogelijk tot steun zijn en hopelijk zal hem dat troosten en helpen in dit acceptatieproces!
Ach. Wat verdrietig om Kat te moeten missen. Een mooie, troostende gedachte dat hij bij zijn mama is nu. Liefs.
Ach wat jammer nou. Een waardige WE als afscheid. Mooie gedaan, Plato.
Kat, als je Tukker ziet, groet haar van me.
Lieve Kat je bent dus daar, daar waar zorgen om en voor, bij het verleden hoort en liefde en warmte voort bestaan.
Plato heeft het treffend omschreven ook al zou hij willen dat je nog even was gebleven maar zo goed als hij je bediende kon zijn, dat je nu op zo’n zorgeloze plaats bent, troost zijn gemis dat je niet meer naast hem op het aardse bent .
Lieve Kat. Wij gaan voor jouw Plato zorgen. Schrok je niet een klein beetje toen je door de poort van de kattenhemel ging? Gelukkig had je al gezien dat jouw moesje er ook was en zal het vast mee gevallen zijn. Geniet van je speelkameraadjes en je fijne leventje daar boven.
Mijn jongste dochter was dol op op huidieren, en verzorgde ze ook goed. Kat x 2, hond x 3, , schildpad, konijn, papegaai. Als we haar haar zin hadden kunnen geven, was er ook een leeuwenjong bijgekomen. Dat was nadat ze film “Born free” had gezien. Toen zij trouwde, zijn wij ermee opgehouden want onze persoonlijke belangstelling was nihil. Maar ik kan me dus goed voorstellen wat een verlies betekent; ik hoop dat de tijd om eroverheen te komen, je niet te lang valt.
ME-300: Toevallig stelde een radioprogramma vandaag de luisteraars voor de vraag: Wat had je graag willen doen, en is vroegtijdig gesneuveld? Eén van de bijdragen van het paneel zelf, vertelde::”ik bewonderde de schrijfstijl van … (een bekende Argentijnse journalist/schrijver), en wou die in mijn artikelen toepassen. Maar daar ben ik gauw van teruggekomen, want het leek nergens naar!”
Ik moest erom lachen, want dat is mij ook overkomen met dir Afscheid, en jouw andere geschriften. Ik probeer het allang niet meer, of het nou precies 300 woorden of plusminus 299 moeten zijn: op eigen houtje is al moeilijk genoeg – zo niet nóg moeilijker!
En de boer, hij ploegde voort…
Groet!
.-
Maar hier ben je volkomen vrij je eigen stijl te gebruiken en te schrijven wat je wilt. In feite vind ik die regeltjes van de WE-300 niet ZO belangrijk, alhoewel ik me er wel aan houd. Maar ik ben deze serie ooit begonnen om mensen uit te dagen eens een aardig fictief verhaal te schrijven. Sommige doen dat, sommige doen het op een andere manier. Het zij zo. Maar iedereen heeft die vrijheid.
Wat erg dat Kat er niet meer is, en wat naar dat hij in het water terecht is gekomen, zo’n einde had je nooit verwacht, denk ik.
Gecondoleerd met het verlies, Plato.
Een heel mooi afscheid door en van Kat, en een mooie gedachte dat hij in de kattenhemel is, met zoveel kattenvriendjes. Misschien komt hij mijn Mickey nog tegen.
Het was een aanslag op je gemoedsrust, Plato, was dat de aanslag in je WE-300 ?
Dat ook, Wil. Maar de meest voor de hand liggende aanslag lag hem toch wel in die belastingbrieven. Daar zat trouwens een aanslag bij die ik graag heb. Ik krijg een beetje geld terug, dit jaar. Wauw, om niet te zeggen: Mauw.
Lieve Kat, jij bent over de regenboogbrug gegaan en speelt met al je lieve dierenvriendjes.
Je bediende Plato zal heel verdrietig zijn en je heel erg missen. Maar hij zal steeds weer mooie herinneringen hebben aan jou.
Lieve Kat, jij bent over de regenboogbrug gegaan en speelt met al je lieve dierenvriendjes.
Je bediende Plato zal heel verdrietig zijn en je heel erg missen. Maar hij zal steeds weer mooie herinneringen hebben aan jou.
Een liefdevolle groet voor Kat en familie
Ach nee…. ik moest even een traantje wegpinken, oké iets meer dan een traantje… 😦
Heel veel sterkte met het verlies van Tommie, je hebt het wel heel mooi beschreven. Je zult hem vast erg gaan missen, zo’n lief maatje dat je 18 jaar bij je hebt gehad…. En wij zullen hem missen in je verhalen. Nogmaals sterkte!
Denk aan dagboeken van Kat, Mariek.
Wie weet wat daar allemaal nog uit komt
Inmiddels is Tootsie Bibi en Tommie achterna, heb hem vrijdag in laten slapen. Wat een rotjaar… 😦
Ach gossie. Ik denk dat het zo gaat. Heus. En dat hij happy zit te wezen. Daar. Aan de andere kant.
Ach Kat, wat mooi dat je zo liefdevol bent ontvangen. Je hoefde dus niet iver de regenboogbrug. Ik hoorde dat veel katten dat wel moeten. Dit vertrek van je zal heel pijnlijk zijn voor Plato. Wel fijn dat je je dagboeken hebt nagelaten en dat Plaat zodoende ontdekte dat hij nog een paar cent terug krijgt van de belastingdienst. Ik vermoed dat jij daar hoogstpersoonlijk achter zit. Ik hoop dat je het gied hebt waar je ook bent, Mocht je toevallig Klaas en Willem tegenkomen geef ze dan een knuffel van mij en zeg dat ik nog altijd aan ze denk en ze mis. Verdorie die tranen, toch maar goed dat ik niet met inkt schrijf. Dag KAT.
Een gedenkenswaardig einde voor een lang kattenleven. Mooi dat hij nog even meldde dat zijn memoires tussen de belastingaanslagen staan. Dan kun je daar uit putten voor zijn biografie als je die gaat schrijven.
p.s. Het is mij niet gelukt om rond de aanslag iets behoorlijks te produceren. Ik hoop dan ook op een voor mij minder lastig woord de volgend keer
Ik zie ineens dat het een gedenkwaardig einde moet zijn. Nou ja, een kleine dichterlijke vrijheid zullen we maar denken 🤓
A mooi en verdrietig , sterkte ❤️
Mooi geschreven! Zelf heb ik nooit huisdieren gehad, behalve postduiven die de volgende dag met achterlating van een paar veren verdwenen waren uit het hok dat opa getimmerd had, en twee parkieten waarvan het door stiefvader “getimmerde” hok openstond toen ik terugkwam uit school. Toch herken ik het gevoel van het verlies van een langjarige dierlijke huisgenoot, omdat ik het van dichtbij bij anderen heb meegemaakt… Sterkte!
Wat een mooi verhaal……… een mooie leeftijd…. natuurlijk wil je nooit afscheid nemen van een huisdier.. ook al ben ik geen kattenmens dat dan weer niet maar kan me voorstellen dat je hem/haar gaat missen.
Wat een verdrietig maar zo mooi geschreven. Ik moest wel een traantje wegpinken. Een heel gemis.
Liefs Joanne
Verdrietig voor jou Plaat maar fijn voor kat dat hij als tweejarige nog een heel leven voor zich heeft.
Ik ben wel benieuwd naar zijn dagboekverhalen. Als die net zo sterk zijn als deze WE kunnen wij menselijke schrijvende stumpers ons borst wel nat maken.
Sterkte by the way.. Afscheid nemen is niet niets.
tja niets is wat blijft afscheid helaas
Prediker: ‘alles is ijdelheid’ en daar moeten we het mee doe Novelle
Ook al heeft Kat het bij jou vast heel goed gehad, hij zal het nu nog beter hebben in de kattenhemel. Geen pijn meer, geen geworstel meer door kattenluikjes, rust en vrede! Mooi verteld!
Plato, met tranen in mijn ogen het laatste stukje zitten lezen. Ik hoop en geloof met je mee, dat Kat nu als een jonge God heerlijk met vriendjes aan het spelen is, met zijn moedertje in de buurt……… Maar wij mensen die hier achterblijven moeten met de leegte dealen ……. sterkte man.
Mooi verhaal, maar hoe goed en origineel je het ook weet weer te geven, het doet altijd pijn om afscheid te moeten nemen. Maar ik kan me wel voorstellen dat je toch ook wel vrede kunt hebben met het heengaan van kat. Niets is hier blijvend…… en 18 jaar is toch een knappe leeftijd.
Prachtig en onroerend…
Zo’n kat mis je.. sterkte!
Ach lieve kat. Mooie leeftijd en een goed leven gehad bij Plato. Ga nu maar lekker spelen.
Dag kat. Wat fijn te weten dat je het daar zo goed hebt. Misschien kan je eens op zoek gaan naar Mickey. Zwart met een witte neus en voorpoot. Al jaren aan het hemelen, maar tijd schijnt daar niet te bestaan. Wie weet kom je Kelly en Jessy ook tegen, maar dat zijn honden. Weet net of dat gemengde daar wél goed gaat. Hoe dan ook: geniet van je eeuwige jeugd en bedankt voor het plezier dat je hier hebt gegeven.
Ooo, wat heb je dit prachtig verwoord. Alsof Kat dit écht zelf geschreven heeft!
Dag lieve Kat, wat heb je ons veel verteld, geleerd. En wat had je hier een prachtige gouden mand. Wil je nu je de regenboogbrug bent overgestoken je warmte geven aan allen die ons dierbaar zijn.
Mrauw 🙂