En dit is nog maar een klein deel
Zoals U weet ben ik een verwoed lezer. Nederlandse- Vlaamse, Russische literatuur, Griekse- en Romeins, sprookjes-, kunst- en kinderboeken, ik lees het allemaal. Eigenlijk heb ik meer boeken dan ruimte. Dat betekent dat, als ik iets nieuws koop, er wat anders weg moet (en dat is ZO moeilijk).
Meestal zijn mijn boekenkasten mooi op orde. Maar, op een dag betrad ik de boekenkamer en trof daar een enorme puinhoop aan.
‘Welke etterbak is hier aan het donderjagen geweest,’ brulde ik. Ik verwachtte geen boekenantwoord maar moest gewoon even stoom afblazen.
Plotseling klonk er een schuchter geruchtje: ‘I am, Sir.’
Verward draaide ik mijn hoofd naar alle kanten. ‘Wie, waar?’
‘Here.’
Mijn oog viel op het kleine, marmerachtige beeldje dat sinds jaar en dag links op de derde plank van boven zit te lezen. Ik was stom van verbazing.
‘Sorry Sir, ‘ zei het met een zacht stemmetje.
‘Wat?’
‘Ik mean excuses, mijnheer. But dat komt, ik could’nt find a boekje van Piet Grijs.’
‘Dat staat bij de B van Brandt Corstius. Maar hoe komt het dat jij plotseling praat? Je zit daar al zo lang.’
‘I can it altijd al. Maar I does’nt dare. Mijnheer Critieck is always so … ehhh.’
‘Naar…. bedoel je?’
‘Ja, sorry.’
‘Trek je van hem maar niets aan. Hoe ben je hier gekomen?
‘You bought me, op de rommelmarkt. Years ago. Originally I’m English.
‘Oh… Je spreekt redelijk Nederlands. Hoe kan dat?
‘I don’t know, it’s like a knop in my head. Met that knop I can read all your boeken.’
‘Allemaal?’
‘Bijna. When I saw them all I had not questions meer. It was clear to me: hier zou ik always gelukkig zijn.’
‘We moeten snel eens verder praten, maar niet nu.’
‘Why not?
‘De 300 woorden zijn om.’
Welkom bij Plato Online
Plato Online 
Nou kijk nou toch eens…
Topverhaal met prachtige twist als afsluiting.
Leuk !!! 😃
Prachtverhaal!
Vrolijke voorjaarsgroet,
Enig. Ik moest ook meteen aan Moeltje denken.
Pracht verhaal.
Ik heb Moeltje net even aangesproken. Zijn reactie: ‘Ai ben geboren in de Steets and brand new, not from a flea market. Flea markets and fluf and stuf gaan not goed together.’
Aansluitend hoorde ik Toet iets zeggen over tijdmachine en boekenkast. Mocht het morgen een rotzooi van jewelste zijn, dan is dat kleine marmere kereltje hoogstwaarschijnlijk niet de dader.
Prachtig… De 300 woorden zijn om… 😅
Vermakelijk. Heerlijk leesbaar. Dank je wel
de pageturner
op derde plank van boven
bezigt klare taal
Heerlijk om te lezen . Jammer dat de 300 woorden voorbij zijn.
Ik kijk uit naar het nieuwe woord voor de nieuwe WE300
Groetje, Ria
Ik heb dit met veel plezier gelezen, as ik nou int grunnings verder goi den liekt ut der wel oin beetje op, noit den? Schier doan Ploatje!
*grijnsss* kdenk wel dast der een vertoaln bie most zetn, wel of dit snapt is de vroage ja
Grinnik
Het is vrij makkelijk te verstaan hoor. Zo’n ingewikkeld dialect is het niet.
Da klopt wel mor din mot je toch wel oinig toalgevuil hebn…. 😉
Welnee, dat Grunnigs is ZOOOO simpel 🤣
Prachtig geschreven! Mocht je boeken kwijt willen…ik heb een minibieb 😉
Wat een ontzettend leuk en origineel verhaal!
leuk verhaal Plaat met plezier gelezen hoor
wat een heerlijk verhaal, ik geniet!
Mooi verhaal…. ik heb niet zo’n moeite met boeken op te ruimen hoewel er wel een aantal zijn die ik echt niet kwijt wil.
🤣🤣
Grappig 🤣🤣
Plato,
Wat een fantasie weer!
jeer
Wat een heerlijk verhaal! En die laatste zin 😂. Jammer dat het dit keer geen 600 woorden waren!
Zullen we DAT dan eens doen voor de aardigheid?
O, geweldig!! Dat soort beeldjes ga ik dus maar niet in de buurt van mijn boekenkast zetten,want, ik ben ook een aardige verzamelaar van gebonden papier.
Wie verwacht nu van dat schattige mannetje dat hij zo kan klieren ?
Die lastige pseudoniemen ook. 🙂
Grappig, dat verbasterde Engels. Het mannetje heeft geen vragen meer, maar omdat de 300 woorden op zijn, blijven wij met de vragen zitten. 🙂
Heel leuk verhaal, Plato.
Ik zal maar een vervolg maken met dat mannetje dan
Ik heb genoten van je verhaal met een onverwachts einde. Eigenlijk moet er vervolg komen. Misschien met de volgende WE?
Liefs Joanne
Misschien wel. Ik overweeg trouwens de WE af en toe eens andere regels te geven zodat er een bepaalde spanning in wordt gebracht. Denk ik nog even over na.
O wat heerlijk weer zo’n prachtig Platoaans stuk te lezen. Prachtig. Het is wat later geworden want ik voel me nu weer redelijk lekker achter compie. Maar het vrolijkt me ook weer helemaal nog extra op. Dank je Plato.
Heerlijk, echt weer zo’n sfeervol Plato-verhaal!
Ha Plato,
wat een geestig idee… zo’n beeldje laten praten.
Ik heb nog nooit van het fenomeen WE-verhaal gehoord.
En dat terwijl je toch al heel wat jaartjes bezig bent.
Piet Grijs oftewel Hugo Brandt Corstius was onze buurman in Overveen.
Ik was nog een beetje te jong, maar mijn moeder was gek op hem: ze knipte al zijn stukjes uit de krant en bewaarde ze in oude sigarendoosjes.
Toen ze overleed hebben we al die knipsels gevonden. Volgens mij heette hij toen Stoker.
nou… groetjes van Marlou
.
Dank voor je reactie Marlou. Stoker was zijn volkskrantpseudoniem.
Leuk dat je hier schreef. Ik kom snel een tegenbezoekje brengen indien mogelijk
Mooi verhaal! Ik ben min of meer fan van Hugo Brandt Corstius en zijn vele andere namen. Heerlijk denkvoer heeft hij geproduceerd! Ik ontdekte hem als Raoul Chapkis met de pocket “Ik sta op mijn hoofd” – gekocht vanwege de titel en een eerste blik binnenin. Daarna volgde er meer, zoals, van mijn verlanglijstje van lang geleden, het pronkstuk de Opperlandse Taal & Letterkunde… Ik las ooit ergens dat hij kampioen is met zijn aantal pseudoniemen!
Piet Grijs
Stoker
Raoul Chapkis
Maaike Helder
Drs van Buuren
Zijn namen die me nu even te binnen schieten
Ik vind het nog steeds een geweldige schrijver
De opperlandse heb ik natuurlijk ook.
Je blijft er in lezen
Ik vond nog een heel verhaal over HBC, blijkbaar een voorschot op een biografie: http://www.liesbethkoenen.nl/archief/levensbericht-hugo-brandt-corstius/
Je zult het niet willen geloven, maar bij de laatste kamerenovatie heb ik heel wat boeken weggedaan. Veel studieboeken van de sociale academie. Verouderd en bijna alles is terug te vinden via het internet. Nu heb ik een boeken kast met lege vlakken, zoals het in deze tijd betaamt…… Ach ja zuchtte zij, soms moet je met de tijd meegaan. ik zal kijken of ik aan een we-tje toekom.
Zo blij dat je weer schrijft X
Ahhh… nu wil ik ook zo’n schattig boeken-engeltje!
Mooi verhaal, Plato.
Brandt Corstius ken ik alleen van naam, het wordt dus tijd dat ik iets van hem ga lezen – liefst iets meer dan 300 woorden. Dank voor deze tip!
Kunstig, die knop in het koppie van jouw “Manneke Marmer”. Maar die heeft hem niet geholpen bij dezelfde moeiijkheid die ik vorige week ook ondervond. Een boek waarvan ik zeker wist dat het in mijn bibliotheek zou staan, kon ik maar niet vinden op de plaats die hem toekwam. Tenminste, dat dacht ik. Nog even verder speuren, en toevallig herkende ik de rug. Op een zeer acceptable plek, namelijk op de letter van zijn pseudoniem – was ik totaal vergeten!
.-.
Mooi Plato zit ik net in het verhaal zijn de 300 woorden op, klier 😉😁
Whahahahahahahaha…. Laura 🙂
Hahahaha , ik zit ook met een grijns 🙂