Dit is even slikken, dames en heren zwijmelaars.
U gaat luisteren (als u tenminste klikt) naar muziek van zo’n negentig jaar oud. Rond 1920 struinde de platenmaatschappijen met een bandrecorder de bewoonde wereld af om te ontdekken welk muzikaal talent daar huisde. De mogelijkheid om platen te persen was nog jong en men zocht materiaal. Zo ontdekte men in die dagen artiesten als Jimmy Rodgers, the Carter familie etc.
Midden jaren ’20 ontmoette Jimmy Tarlton, die uit de folkhoek kwam, Tom Darby. Ze begonnen samen te spelen en waren zo succesvol dat ze in 1927 platen mochten opnemen bij Columbiarecords. Er volgden drie succesvolle jaren waarin ze 63 nummers opnamen. In 1930 kregen ze ruzie, vermoedelijk om de royalties. Beiden gingen hun eigen weg. Sommigen beweren dat ze elkaar, ondanks inspanningen van vrienden en familie, nooit meer zagen. Elders valt te lezen dat ze rond 1960 toch nog samen hebben opgetreden.
Het aardige van onze tijd is, dat al die oude platen, keurig digitaal geremasterd, op CD kunnen worden gezet. Bear Records deed dat, óók met het werk van Darby en Tarlton, zodat we, na al die jaren, kunnen luisteren naar één van de roots van onze moderne muziek.
Veel luisterplezier.
Welkom bij Plato Online
Plato Online 
Huh? Eerst klik ik de link aan en luister naar: Florida on the hog, wil ik reageren staat er een bluesnummer klaar. Nou ja, geeft niks, vind ik nog leuker. Goed uitgezocht, Plato, op deze sombere, druilerige zaterdag. Echt lekker zwijmelen. Fijn weekend!
Ik was nog niet helemaal klaar, Corja. Florida on the hog is ook leuk. Die ga ik er weer bij zetten.
Leuk. Dit is met recht uit de oude doos.
Heerlijke muziek, zoals Alan Lomax ook verzamelde voor het verloren zou gaan. Een mij bevriend groepje muzikanten speelde veel van deze Oude nummers, met theekistbas, stampstok en nog meer oorspronkelijke elementen. Het is me heel dierbaar.
Wat goed dat zulke oude muziek bewaard blijft .Ik vind beide nummers lekker om naar te luisteren al heeft de tweede mijn voorkeur .
Groetjes Elisabeh
Mooi man, eerlijk recht voor zijn raap, niet mooier gemaakt door de techniek.
Ik vind de muziek niet leuk om te horen maar het is wel aardig van je om eens te laten zien hoe de folkmuziek begon in de jaren 20 en hoe het uitgroeide en veranderde met de jaren.
Wow Plaat, wat kan ik hier heerlijk van genieten. Zo fijn, dat deze muziek weer opgeduikeld is. Deze stemmen gaan eigenlijk door de techniek nooit verloren. Helemaal geweldug!
ik bedoel natuurlijk: geweldig!
Oei, dit is echt genieten! Moderne country en folk nog in de luiers! Ongetwijfeld ontdaan van veel ruis, tikken en knarsen, en nu subliem online! Deze jongens hebben vast invloed gehad op één van mijn favorieten, de enige echte Hank Williams, muzikaal genie met veel persoonlijk drama…
Via de keuzemogelijkheden na afloop van de clips kwam ik ook nog even bij een andere zeer gewaardeerde instrumentalist terecht: Bashful Brother Oswald – http://en.wikipedia.org/wiki/Bashful_Brother_Oswald – nu op banjo maar ook zeer vaardig op Dobro.
Ik zei het al: genieten!
En met genieten bedoel ik zowel instrumentaal als vokaal!
Dit is lang geleden , goed zeg
groetjes, Ria
Wat een heerlijke muziek, past goed zo bij zo’n druilerige dag ook haha… Ik mis wel een beetje de kraakjes en krasjes van de platen, mag dat ?
Ja hoor, die kraakjes hebben inderdaad wel wat (zolang de naald geen groeven gaat overslaan). Ik heb nog een platenspeler maar ik gebruik hem eigenlijk nooit.
Leuk hè, die oude bluesjes. Maar vergis je niet; deze jongens waren zo’n 90 jaar terug wel één van de groten in de zuidelijke staten met een verkoopcijfer van 200.000 voor hun Columbus Stockade Blues. Niet gering dus.
De titel van dat andere lied geeft wel wat problemen. Op een varkentje (hog) de staat Florida door? Maakte de blues toen grappen? Nou nee! Zowel in Columbus als in Florida zingen de heren vanuit het gevang en ze lijden ook nog eens aan een gebroken hart. Dus niks geen grappen; puur de blues.
En die hog dan? Ach, dat zeiden ze zo in die dagen, als ze op de koppeling van de treinen meereden. Zwerversromantiek.
Maar oei, wat een schitterende muziek!.
Waardevolle toevoegingen, Boentsjoek. Ik geloof direct dat ze verkoopkanonnen waren. Er zal in die tijd nog wel niet zo heel veel geweest zijn. Hoewel, Bear records heeft zijn handen vol aan het uitbrengen van boxen.
Ik moet me er wat meer in verdiepen. Maar nu nog niet. Op dit moment schuur- en schilder ik mee op het ritme van die oude muziek. Als dat klaar is heb ik weer ruimte voor andere dingen. Ach, een oude man hoeft zich waarlijk niet te vervelen.
Dat waren een van de de eerste 78 toeren platen dan.
Eh, bandrecorders waren er toen nog niet. 😉
Mooi dat die oude muziek bewaard is gebleven.
Ik ben niet zo weg van hun stemmen, maar de muziek is leuk.
Voorloper van de country of is dit ook al country ?
Geen bandrecorder dus? Ik heb geen idee hoe ze die muziek toen opnamen, Willie. Ik weet wel dat ze rond 1915 begonnen met opnemen. Heette het toen al country / folk? Weet ik ook niet. Het was in elk geval een soort muziek die toen nog twee kanten op kon hoewel je de Carterfamily toch richting folk / country ziet gaan en Darby en Tarlton wat meer richting blues. Maar ’t is allemaal nog heel rudimentair.
Eigenlijk vind ik dit gewoon mooi zonder dat ik er nu direct een diepgravende studie van maak hoor. Je leest eens wat, da’s interessant, maar daarna vergeet ik ook weer wat. Maar ik blijf die muziek altijd draaien.
Dat is het belangrijkste, dat je gewoon geniet van de muziek. 🙂
Bij de Wikipedia over Jimmie Rodgers las ik dat ze reageerden op een advertentie.
Muziek uit de tijd dat mijn grootouders tieners waren. Leuk! Echt iets uit de oude doos.
Liefs Frederique
Ja idd Frederique,uit de tijd dat mijn opoe en haar man tiener waren. Weer ee stukje verleden wat hoorbaar gemaakt is(in dit geval)
Plato,
Ik ken de mannen niet, maar als stukje geschiedenis leuk om te horen.
groetjes,
jeer
Heerlijk…… de ‘oude doos’ blijkt altijd weer heel verrassende inhoud te hebben!
Zingen konden ze wel. Ik weet niet hoe dat komt maar ik word altijd een beetje moe van deze muziek
Veel ouder kan de doos niet worden…
Weet je dat ik nog nooit van beide heren gehoord heb? Ongetwijfeld een krasje in mijn opvoeding.
Roots
naar oude, haast vergeten muziek luisteren kan leuk zijn
alsof klanken uit het grijsgedraaide verleden
gekatapulteerd worden naar het heden
zullen sommigen van ons de roots van onze nazaten zijn?
Echo’s uit een andere tijd, Plato.
Lenjef
Oeps
Tweemaal zijn
is eigenlijk niet fijn!
Geweldig!