Mevrouw Jansen werd wat dementerig en ontwikkelde van daaruit een onverwoestbare neiging anderen te corrigeren.
Ergerniswekkend, omdat ze daarbij van alles door elkaar haalde.
Zelf vond ze dat erg meevallen.
Henk, door haar al zesenvijftig huwelijksjaren kort gehouden, sprak van tijd tot tijd een zorgvuldig verborgen whiskyfles aan.
Maar ze kwam er achter. Altijd. Want haar neus was nog goed.
Ook deze keer.
“Dat moet je niet doen, Adolf. Petroleum is slecht voor je rrrrikketik, dat weet je,” riep ze onderwijzerig terwijl ze onder haar navel wees.
Henk wreef zuchtend over zijn donkere snorretje.
Hij hield nog steeds zo van haar!
-
-
Contact met Plato
-
- Wil je op de hoogte blijven en een e-mail ontvangen zodra er nieuwe berichten gepubliceerd worden, meld je dan hieronder aan door je e-mailadres achter te laten.
-
-
-
Meest recente berichten
-
Recente reacties
-
Regelmatige schrijvers
Onregelmatige schrijvers
- AnneMarie 0
- Annemieks kunst Maakt prachtige kunst, kijk maar… 0
- Dwarsbongel 0
- Joanne 0
- Jokezelf 0
- Viviane Mooie site met diverse onderwerpen 0
Tijdelijk non-actief
- Hartelijke Hot Hulk 0
- Jackles 0
- Karin 0
- Marika 0
-
Bezoekers
-
Categorieën
- 101 (50)
- Algemeen (43)
- Ateliertje (29)
- Cornelis Critieck (11)
- Esoterische verhalen (25)
- Familieverhalen (44)
- Gedichten (29)
- Kunst en cultuur (49)
- Meesverhalen (15)
- mijn dromen (8)
- Tuinierverhalen (47)
- verhalen fictie (249)
- verhalen non fictie (53)
- Vleerverhalen (7)
- WE-300 (110)
- Welkom bij Plato Online (1)
-
Archief
- juni 2023
- mei 2023
- april 2023
- maart 2023
- februari 2023
- december 2022
- april 2021
- oktober 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- februari 2018
- september 2017
- april 2017
- februari 2017
- januari 2017
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
- juli 2010
- juni 2010
- mei 2010
- april 2010
- maart 2010
- februari 2010
- januari 2010
- december 2009
- november 2009
- oktober 2009
- september 2009
- augustus 2009
- juli 2009
- juni 2009
- mei 2009
- april 2009
- maart 2009
- februari 2009
- januari 2009
- december 2008
- november 2008
- oktober 2008
- september 2008
- augustus 2008
- juli 2008
- juni 2008
- mei 2008
- april 2008
- maart 2008
- februari 2008
- januari 2008
- december 2007
- november 2007
- oktober 2007
- september 2007
- augustus 2007
- juli 2007
- juni 2007
- mei 2007
- april 2007
- maart 2007
- februari 2007
- januari 2007
- december 2006
- november 2006
- oktober 2006
- september 2006
- augustus 2006
- juni 2006
- mei 2006
- januari 2006
- juli 2005
- juni 2005
-
Meta
Welkom bij Plato Online
Plato Online 
Haha, dat is ware liefde!
Hahaha ik herkenbaar met het verschil dat demente de jeneverfles verstopte en de partner hoorde zag en zweeg.
Liefdevol
groetjes, Ria
Prachtig, liefdevol en herkenbaar geschreven
Leuk! Het schijnt dat je wodka niet ruikt…. 😉
Hoi Plaat
Voor mij een toepasselijk blog. Vandaag wordt mijn dementerige buurvrouw 80 en is er vanmiddag een klein feestje. Sneu om te zien dat ze soms glashelder is en soms heel erg in de war en onzeker, en dan weer (stront)eigenwijs.
(Ik heb mijn oude blog aan de kant gegooid en ben opnieuw begonnen, om diverse redenen waar ik je niet mee zal vermoeien)
Fijn weekend en geniet van het mooie weer!
Een juweeltje van een stukje Plaat!
Wat mooi Plato, en herkenbaar ook (niet in mijn eigen huis hoor, ter jouwer geruststelling)
Goh, ze gaat wel erg ver terug in de tijd.
Haar neus was nog goed, haha. Dat is dan ook het enige! Heerlijke humor 🙂
Toen ik nog werkte in het verzorgingstehuis bij de receptie werden mensen natuurlijk ook dement en wat een verschil zag je daarbij. Sommige werden agressief, boos en andere zo ontzettend lief.
Mooi om te lezen. Mijn moeder ging iedere dag naar mijn demente vader met de bus naar Gouda en als we haar een “vrije” dag wilden geven wilde ze dat niet. Dat heb ik altijd zo bewonderd. Ook die echte liefde van twee mensen ondanks alles.
Plato, Petr@ heeft een nieuw blog: http://plaatjespraatjespetra.blogspot.nl/
Kusje
Plato,
Hoewel het onderwerp op zich niet vrolijk is, vind ik het toch een vermakelijk stukje.
Interessant is ook dat geuren/reukvermogen een belangrijke rol spelen bij dementie.
Groetjes,
jeer
Heel waar 🙂
Haar intenties zijn goed, hij begrijpt haar nog, nog wel……..
‘Ze’ is er nu nog, zo triest dat ‘ze’ straks verdwenen is.
Een donker snorretje en Adolf, haha.
Adolf… hahaha die arme man, misschien moet hij dat snorretje dan maar afscheren kan ze zich daar niet meer in vergissen. 😉
Ach ja, dementie. Het is een vreselijke aandoening, maar met dit soort belevenissen kun je toch ook de humor blijven zien. Zoals Jeer zegt, vermakelijk stukje.
whahaha ik denk plaat dat dit wel liefde moet zijn, want anders blijf je niet voor alle onhebbelijkheden:-)
mooi beschreven op z’n plaats zeg maar:-)
xxx
Humor kan de pijn van dementie behoorlijk verzachten. Want ook al houdt men nog zo veel van elkaar, dementie kan ook behoorlijk irritant zijn en dan kan een humoristische kijk zeer welkom zijn.
In goede en kwade dagen…
verouderen
hoort
bij het korte leven
er is geen stilstand
voor het lichaam en ‘t verstand
velen denken daar niet aan
wanneer
ze elkaar het ja-woord geven
Pijnlijk mooi geschreven, Plato.
Lenjef
Ook mooi raak Lenjef
Ach gut… Wel een beetje triest voor beiden maar er is zo te lezen nog volop liefde. Dat maakt veel goed!
Ik hoop het niet te worden of in mijn omgeving mee te maken. Het lijkt me voor beide en omstanders confronterend en vermoeiend .
Jij hebt het liefdevol ingekleed Plato 🙂
Dementie is net als een rij boeken in een boekenkast, er vallen vooral boeken om die je net gelezen hebt weg uit je geheugen. En je omgeving heeft geen idee welke boeken nu wel en niet omgevallen zijn. Helaas in mijn (werk)omgeving treft dit ook soms de wat jongere oudere
Het is een vreselijke ziekte en de omgeving kan er knettergek van worden als ze ervan uitgaan dat hun echtgenoot, moeder, tante, noem maar op, nog dezelfde persoon is. Maar met een beetje humor los je heel veel op. Mooi stukje Plato.
hallo Plato Het kan nog erger hoor1
Uiteindelijk zal ze vergeten dat hij drinkt. Lief verhaal.
Dus ze zat nog niet in de zorginstelling die gisteren zo treurig door mevrouw Dupuis werd verdedigd…?
Zoals de Volkskrant terecht schreef: mevrouw Dupuis heeft haar critici door haar houding de gelegenheid gegeven om haar tot de enkels toe af te branden. Een typisch geval van niet willen zien, totaal gefocust zijn op de financiële aspecten. Ik heb lang genoeg in verpleegtehuizen rondgelopen om te weten dat het er mensonterend toegaat. Dat ligt vaak niet aan het personeel maar aan de totale constructie… die is niet goed.
Enfin, wat er tegenwoordig voor in de plaats komt is zeker ook voor verbetering vatbaar en daarbij zeg ik niets over de kwaliteiten van veel zorgverleners maar wel over de organisatorische structuur.