‘Pas maar op dat je niet op het gras trapt, makker, je hebt zo een boete.’
Tuinier, tijdens een parkwandeling in diepe gedachten verzonken, schrok op en keek in het norse gelaat van een forse kerel van middelbare leeftijd, met onwillige schouders en gekleed in een pak dat de tand des tijds al decennia geleden had leren kennen.
‘Hoezo?’ vroeg hij verwonderd.
‘Nederland hè,’ bitste de man, ‘nooit te beroerd om eerzame burgers een poot uit te draaien. Dat weet je toch?’
Dit wordt een verhaal met louter tegenwind, dacht Tuinier en zette zich schrap. ‘Zo erg?’ vroeg hij luchtig in de hoop enige nuance te ontmoeten.
‘Zo erg ja! Laatst kom ik ’s nachts thuis. Ik loop door de achtertuin naar de keukendeur en wat zie ik?’
‘Géén idee, zeg maar.’
De man lette niet op de cynische ondertoon in Tuiniers stem en vervolgde:
Een kerel met een schroevendraaier staat door mijn achterraam naar binnen te loeren. Ik roep meteen: wat moet dat daar, vuile inbreker?’ De vent schrikt en wil vluchten. Dus ik til mijn been een stukje op en de rotzak klettert keihard tegen de tegels. Enfin, politie erbij, ik beschuldig hem, hij beschuldigt mij en wat denk je?’
Tuinier dook diep in zijn schouders en trok zijn mondhoeken in onwetendheid naar beneden.
‘Vrijspraak. Hij had alleen maar gekeken. Er waren geen sporen van braak.’
‘Tja, daar…’
‘Maar nou het mooie, die vent klaagt mij aan omdat hij door die val zijn arm gebroken had. Ik had hem hooguit staande mogen houden. Alsof dat had gewerkt. Ik moest schadeloosstelling EN een boete betalen. DAT is Nederland.’
‘Tja, het Nederlands recht…’
‘Nederland KENT geen recht, makker. Ken jij die rechtszaak van die vrouw die haar man wilde ombrengen door dagelijks koperen centen in zijn thee te doen?’
‘Ehh nee.’
‘Geen geintje, hè. Die man wordt ziek, maar… overleeft. Later klaagt hij zijn vrouw aan voor een poging tot moord. Welke straf denk jij ze krijgt, makker?’
‘Vijf jaar?’
‘Mis, vrijspraak.’
‘Nee!!’
‘Zeker wel. En waarom? Omdat koperen centen in de thee nooit tot de dood kunnen leiden, volgens de rechter. DAT is Nederland.’
‘Daar sta ik…’
‘Ja, daar sta jij van te kijken, makker! Daarom: trap niet op het gras, want ze weten je te vinden. Nou, doei.’
Tijdens de rest van de wandeling zocht Tuinier naarstig naar zijn diepe gedachten. Maar hij kwam er niet meer bij.
©Plato, 5-8-2013
Oei wat een crue manier om diepe gedachten kwijt te raken..
En als je krom maakt wat recht is,of andersom , verlies je gegarandeerd
fijne dag nog Plato
groetjes, Ria
Tsja, daar valt niks tegen in te brengen, wat dus ook niet lukte 🙂
Als je zo iemand tegenkomt is je hele dag naar de haaien.
Tuinier mag bij mij in de tuin wel even op het gras komen lopen, als hij dat graag wil …. Boetevrij!
Wat een sikkeneurig figuur. En wat jammer dat Tuinier hem nu juist moest treffen. Maar Tuinier zou Tuinier niet zijn als hij niet in de loop van de dag opnieuw bij diepe gedachten zou komen. Beschouwend typje, die man.
…..een pak dat de tand des tijds al decennia geleden had leren kennen….. (kleur)rijk taalgebruik, Plato!
Wat een mopperkont zeg. Laat hem lekker in Syrië gaan wonen.
Een heel diepe reactie Mrs. T. En dat in de vakantieperiode 🙂
Tuinier laat je toch niet zo van de wijs brengen door die mopperkont!! Die leeft nu eenmaal in zijn eigen waarheid.
En die gedachte? Niet naar graven, komen ze vanzelf weer naar je toe 😉
Vaak zijn het Broodje Aapverhalen die op deze wijze de wereld doorgaan. Deze man heeft er dus wel een aantal paraat. Heel leuk geschreven, Plato!
Geen broodje aap verhalen, Tagrijn. Het verhaal van de vrouw die haar man wilde ombrengen, bijvoorbeeld, staat bekend als het koperen cent arrest. Het is al vrij oud Ik ken het nog uit mijn studietijd.
Die types ruïneren je hele dag. Wees wijs, Tuinier, loop er met een grote boog omheen.
Ik vind ‘m wel leuk eigenlijk, die mopperige meneer. En bovendien: als hij echt een boete moest betalen dan is dat natuurlijk wel een beetje treurig. Als je een inbreker betrapt en vervolgens een vette boete moet betalen omdat je de dief in kwestie liet struikelen dan is dat wel de omgekeerde wereld. Zou je trouwens echt ziek worden door al die koperen centen in de thee?? 😉
Je voelt je er niet lekker van maar je gaat er niet aan dood. Zie ook mijn antwoord aan Tagrijn.
Een mooi verhaal, zo te lezen ook nog ooit echt geprobeerd met die centen. Hebben ze daarom de centen afgeschaft 😉 . Die inbreker ja zulke dingen gebeuren ook volgens mij echt en hoewel je het recht niet in eigen hand mag nemen voel ik toch wel enige sympathie voor de man die dit overkwam.
Nou ja als zoiets je overkomt ga je vanzelf mopperen toch, de wereld zit ook helemaal niet eerlijk in elkaar en dan heb je dus ook niks aan diepe gedachten. De waarheid kan hard zijn soms.
nou ja plaatje, als ze je zo uit je diepste zieleroerselen halen tja, dan is het ook wel erg moeilijk om weer terug te kunnen:-)
heerlijk plaat…..
xxx
Wat een vermoeiend typetje en daar zijn er veel van helaas. Ze zuigen je leeg met hun negativiteit. Arme tuinier… 😉
Ja Tuinier die mensen lopen niet met plezier,
En terecht want bij Het Recht staat de deur op een kier,
Het slachtoffer wordt de dader en het interesseert Het Recht geen ene stier !
mooi kijk dus maar uit waar je loopt
Typisch dat mensen zich het altijd alleen maar herinneren als ‘het systeem’ ze een trap in het kruis heeft gegeven, en nooit de momenten dat ze er profijt van hebben gehad… Hopelijk heeft Tuinier zijn diepe gedachten op een gegeven moment toch nog terug kunnen vinden.
Tja, het recht is niet altijd rechtvaardig.
Ik kan me voorstellen dat als je als slachtoffer het gevoel hebt dat de dader meer rechten heeft dan jij, dat je daar niet vrolijk van wordt.
Maar om daar nu onschuldige voorbijgangers mee lastig te vallen……..
Niet zoeken Tuinier, dan komen de diepe gedachten vanzelf weer, sterker nog, ze zijn er alweer. 😉
Mooi verhaal, Plato.
Het recht van de sterkste, me dunkt… Liefs, Me
ojee…het eeuwenoude gekanker op van alles en nog wat.
Je laat tuinier er mooi voor opdraven.
En of het recht echt zo krom is? Soms lijkt het wel eens zo.
OT heb je een mail gestuurd naar je Hotmail. Gmail werkte niet, kreeg ik terug.
gr eva
Troost je Plato…in België is het niet anders.
Slachtoffer wordt soms omgetoverd tot dader.
En omgekeerd!
Als tuinier ontmoet je toch wel de meest vreemde mensen. Gelukkig kan hij er goed mee omgaan.
Waar haal je het vandaan Plato. Ik ben iedere keer weer verbaasd hoe jij er een verhaal van weet te maken.
Prfft die man is rijp voor cursus omdenken. Wat zal hij somber zijn van zijn azijnpissen. Het is prachtig geschreven, dat dan weer wel.
Helaas heeft hij ook nog soms gelijk. Maar je word er wel moe van als je te vaak mensen tegenkomt die van mopperen een gewoonte hebben gemaakt.
Groetjes.