Het regent in mij.
Weet u, innerlijk ben ik zo buitengemeen krachtig dat het me soms benauwt.
U zult zeggen: ‘DOE er dan wat mee.’
Maar daar zit nu het probleem. Telkens als ik mezelf wil manifesteren, word ik tegengehouden door een duistere stem die fluistert: ‘nee, het is nog niet jouw tijd!’
Dan word ik opstandig en denk: loop naar de hel, ik heb een vrije wil. Ik doe het toch.
Toch lukt het me nooit.
Ik wil niet meer klein gehouden worden!
Ik wil groeien!
Is er dan niemand die mij begrijpt?
Ik voel me zo doods!
Hosta
Welkom bij Plato Online
Plato Online 
Dit is een mooie!
Mooi Plato en ik herken hier best veel in een gevecht met mijzelf..
Ben jij ook een plant dan, Laura? 🙂
Hahaha zo gezien wel een kamerplant 😛
OT:Ik krijg de reactie van jouw niet bij mijn reacties te zien vandaar vertraging 🙂
Laura dan ben ik misschien bij jou in de spam terechtgekomen. Dan moet je die er even uitvissen en mijn reactie goedkeuren.
Daar zit je niet Plato, , ik heb me verkeerd uitgedrukt deze antwoorden krijg ik niet dus de respons die je geeft heb ik bij sommige andere ook, dus aan de spam ligt het niet 🙂
ohhhhhhw plaat,
laat je door niemand tegenhouden in je groei:-)
xxx
Het komt goed. Even geduld.
Nog even doorzetten, de lente komt eraan! Positief blijven Plato! De hosta in jouw tuin zal weldra weer tierig groeien. Tuinier weet jou hierover vast en zeker meer te vertellen.
Zou het echt zo treurig gesteld zijn met hosta? Ik vraag het U af meneer Plaat.
Ik vraag het U af….en zeg U erbij dat mijn hosta zich prima voelt ondergronds. Daar zit ie nu al maanden en das maar goed ook anders zou hij bevriezen.
Desalniettemin heb u weer een vrolijk stukje geschreven.
Artmus, kent gij u de psychische wintergesteldheid van uw Hosta? Mijn Hosta was niet leuk bedoeld en is licht metaforisch van aard. Hij lijdt onder zijn beperkingen maar weet tegelijkertijd dat zijn tijd zal komen.
Als Hosta heb je het maar moeilijk aan het eind van de winter, net als wij, we willen warmte, zon !
We willen opbloeien ! Of, in het geval van de Hosta, groeien.
‘Het regent in mij ‘ , mooie vergelijking voor depressieve gevoelens.
Mooie actuele One-o-One, Plato.
Wat ik erin lees is: er komt meer ruimte. Ruimte om wel / niet te groeien, er vooral te zijn. Vindt wintertreur net als winterwarmte een mooi woord.
Het komt wel goed met jouw hosta! Als de zon maar komt hè…
Gisteren in de tuin gewerkt en de dode takken bij de hosta weggehaald, maar ik zag nog niks groens. Misschien iets beter je best doen?? Kom op je kan het!
Zit me nou niet op te jagen Petr@, ik heb het al zo zwaar…. het wil maar niet komen….
Met nerveuze groeten
Hosta
Ach joh….die hosta komt er wel, net als jij, jullie zijn beiden geen opgevers, toch?!
JIJ? Dat ben ik dus zelf. Maar ik ben er gewoon maar één hoor.
Groetjes
Hosta
Nog even wachten, nog even! En zo graag wil je toch zeker ook weer niet al die slakken ontmoeten?
Prachtig weer gegeven …………. en ja, ik had gelijk het idee dat dit over een plant of bloembol ging 🙂 Laat alle knoppen maar openbarsten zou ik zeggen.
leuk geschreven
en Hosta niet vlug, niet te vlug, kalmpjes aan….. de lente komt je zo verwarmen.Nog eventjes geduld.
Rustig aan maar, hosta. Nog heel even geduld. De lente zit er aan te komen en dan gaat het snel. Ik heb al hosta’s gezien die voorzichtig hun kop bovern de aarde uitstaken. Jij komt gerandeerd aan de beurt!
Haar tijd komt nog en dan mag ze héél lang blijven.
Groetjes.
Haha, ik dacht eerst dat je over mij schreef….maar gelukkig heb je je verdiept in het (geestelijk) leven van je Hosta. Pak van mijn hart!
Compassie
Soms kan je heel vroeg worteltrekken
voorzichtig en niet overhaast
een extra steentje dragen om
niet in de grond te laten rotten
dat wat aan moed ontbreekt
de kou die benauwd
en
de zon die verteerd
liefdevol getrokken
en ik dacht meteen
daar een haiku van maken
ik weet niet waarom
giboshi
Je hebt het gedaan
Onmerkbaar haast geschilderd
Denkend aan lente?
dat is wat ik hoor: al dat gejammer in de tuin komt van de hosta’s!
Bericht voor de Hosta: volgende week komt de zon en gaat het twaalf graden worden. 🙂
Onze Hosta staat moederziel alleen bij de caravan. Als ie gaat groeien en bloeien komen we wel weer eens kijken daar. 😉
groeien…..dat ben ik nu aan het doen. gewoon op mijn manier, op mijn tempo en in mijn eigen stijl.
ik neem een voorbeeld aan de plantjes in mijn tuin..geen hosta maar viooltjes! ook al is het nog donker en somber..de viool is al aanwezig (trouwens, net als de crocussen).
Plato,
Ik heb geen tuin meer, maar ik denk dat de hosta’s langzamerhand hun neuzen boven de grond gaan steken. Deze week biedt veel perspectief met de verwarmende zon.
Over een tijdje zullen ze zich weer in vol ornaat vertonen.
Groetjes,
jeer
Ben benieuwd hoe onze hosta’s het deze zomer gaan doen in de tuin. Het lapje grond is behoorlijk verwaarloosd de laatste maandne, maar we hopen er gauw weer het beste van te maken.
Corry
Een plant met een vrije wil. 🙂
en hoe staat het met de slakken…
Wat een mooie blog!
Lieve Hosta, als de zonnestralen straks weer volop vloeien komt het helemaal goed met je.
Als Hosta nu maar niet verleid wordt tot een kijkje boven de grond na deze lentedagen, komt ze volgende week van een koude kermis thuis. 😉
Pingback: Platoonline