De winterstorm buldert door de tuin. Zwijgend leggen zoon en ik het pakje in het kleine gat en bedekken het met aarde.
1997:
Ons gezin was sinds driekwart jaar opgebroken. Een periode van eenzaamheid, opluchting maar ook schuldgevoel t.o.v. de kinderen. Om het in huis wat gezelliger te maken kochten we twee katjes. De zwarte werd na enkele maanden slachtoffer van avondlijk snelverkeer. Zijn zusje moest een zware darmoperatie ondergaan maar overleefde. We noemden haar Minnie.
Hoewel ze daarna altijd moeizaam liep en steevast omviel als ze zich op het gladde vinyl probeerde schoon te likken, was Minnie een pittige, vrolijke poes die met haar zachte zwart-witte vachtje kleur aan ons bestaan gaf.
Toen dochter, jaren later, haar eigen flatje kreeg, had ze Minnie graag meegenomen. Maar die was overdag een nadrukkelijke tuinpoes. Maar eigenlijk wilde ik haar ook niet kwijt. Nu denk ik: misschien had ik beter anders kunnen beslissen? Dochter heeft het in elk geval nooit leuk gevonden.
De afgelopen maanden ging het slechter met Minnie. Ze werd mager, liep moeilijk, begon in huis te plassen en verstopte zich op allerlei plekjes. Buiten kwam ze haast niet meer. Toen kreeg ze een ontstoken oor. De dierenarts constateerde bultjes en vermoedde een tumor. Ook haar hartje vertoonde flinke ruis.
Het advies had ik wel verwacht. Toch overviel het me.
Terwijl ze haar eerste prikje kreeg, draaide ze zich om en keek me een paar seconden recht in het gezicht alsof ze wilde zeggen: ‘je blijft toch wel bij me hè?’ Ik aaide haar. Daarop legde ze haar kopje neer en viel in slaap.
Op de nog rulle aarde zetten we op de hoeken vier lenteplantjes . Een klein, levend monument voor haar die ons 14 jaar met liefde vergezelde.
Lieve Minnie, bedankt voor al die mooie jaren. Rust zacht.
Minnie in de voortuin 2007
Welkom bij Plato Online
Plato Online 
Wat een verdrietig begin van 2012 Plato. Soms moet je bepaalde beslissingen nemen he Willem, hoe moeilijk ze dan ook zijn.
Sterkte Willem, het zal eerst even wennen zijn, zonder Minnie in huis.
nou, de tranen prikken me hier in de ogen.. een diertje is maar een diertje, maar zo vaak ook zoveel meer..
Zelf een groot kattenliefhebber en weet wat een liefde en warmte deze diertjes je kunnen brengen. Mooi geschreven Willem afscheid nemen van iets hoe klein ook brengt verdriet mee.
Ach nee… wat een triest begin van het jaar voor jullie. Heel veel sterkte met het verlies van Minnie. 😦
excuus verkeerd website adres
He gats wat verdrietig. Ik ben bang dat ik dit jaar ook nog wel een soortgelijk bericht moet gaan plaatsen want onze Muck lijkt dezelfde kant op te gaan als Minnie. Sterkte.
Ik begrijp het helemaal Plato, na hoe het met dochter haar kat is gegaan. Het zijn zulke trouwe vrienden. Ik denk toch dat je het goed gedaan hebt hoor , onze poes toen toch al 8 jaar en haar wilde haren bijna kwijt heeft het moeilijk gehad toen we naar een appartement verhuisden en ze haar tuin op moest geven, ondanks de extra aandacht.
Groetjes.
http://www.keklog.nl/?p=20977
Dit heb je prachtig verwoord, Plato. Ieder afscheid doet zo’n pijn. Al is het van een lievelingsvis. Ik heb er altijd moeite mee.
Kippenvel, Plato.
Die laatste blik recht in je gezicht is blijven hangen, hè?
Huilen als je iets dierbaars verliest is geen schande. Sterkte!
Sterkte, Plato.
Lenjef
@ Plato, ik heb via uitzending gemist gekeken naar het programma. ik was zeer verrast, Ontzettend leuk om te zien, ook de beelden in Engeland.
Het geeft weer wat verbondenheid onder de mensen.
sterkte met dit verlies het was een lieve poes zal haar ook missen
Verdrietig begin van een hagelnieuw jaar. Ik hoop dat dit geen voorbode is van een niet zo leuk jaar voor jou (jullie), Ik wens je van harte een gelukkig, fijn, en bovenal gezond 2012 toe!
Het komt altijd te vroeg, wat erg voor jullie, Plato.
Ze was een lid van het gezin.
Sterkte met het verlies.
Ook ik denk dat je er goed aan gedaan hebt om haar te houden, een tuinkat went moeilijk op een flatje.
Je hebt een mooi eerbetoon aan haar geschreven.
Ik durf bijna niet te vragen : Tommie is er nog, he?
Ha Willie,
Ja het is hier behoorlijk leeg.Tommie (hij is er nog) loopt af en toe klaaglijk miauwend rond. Ik denk dat hij haar ook mist. Hij ruikt vast haar geuren nog. Ik heb hem afscheid laten nemen maar daar wilde hij niets van weten. Bedankt voor je reactie.
Ook bedankt voor je alle reacties in 2011. Het is heel bijzonder: je reageert trouw en telkens als je dat doet geef je blijk van goed lezen en een scherp oordeel.Daar daar ben ik erg blij mee. Dank je wel.
Ook al is het vier jaar geleden, je denkt toch nog vaak aan zulke momenten. Zeker als straks die plantjes weer gaan bloeien.
Tagrijn, de foto is van vier jaar geleden. De gebeurtenis is van gisteren en vandaag.
Nou Plaat dan is 2012 niet zo goed begonnen bij jullie, jammer..
Veel sterkte lieve Plato! Raar he, hoe erg dat je zo’n huisdier kan missen?
http://voeteninhetwater.wordpress.com/2012/01/06/afscheid/
Ach..dat is altijd zo verdrietig, de dood van een huisdier.
Ja het is altijd moeilijk afscheid te nemen van een huisdier, vond het ook verschrikkelijk met mijn katten en vooral met de honden die toch je vrienden geworden waren. Tja dat blijft moeilijk sterkte er mee.
Je hebt de stap moeten maken, wat afschuwelijk h’e Plaat.
Ik voel met je mee, je kunt niet anders maar het is walgelijk.
Een huisdier betekend zo veel…….
Je krijgt een knuffel van me XXX
Vreselijk plaat,
dit verdriet zou j e gewoon niet mee mogen maken hé,
dat snijdt zó door merg en been, van alle levende wenze zijn kat en hond “altijd” je trouwste vrienden,
hoe mensen aan de benamingen laffe hond komen… beats me, mijn honden zijn me altijd alles waard geweest , vice versa,
en mijn kat, rufus, ach gassie, ik ben zijn personeel maar met zóveel liefde,
plaatjelief, ik heb waarlijk met je te doen, want dierenliefde is de mooiste die er is,
en als je nou weer een jong katje krijgt hou het dan binnen als het donker wordt, want sávonds
rijden ze de meeste diertjes doos, die snelheidsmaniakken.
zeg dat ik het gezegd heb,
uit het beiteltijdperk, laat u groeten in woorden van ferme steen:-)
blauwborstsroos, en haar van hierneffe:-)
xxx
Freule Klaproos van Blauwborst tot Hierneffe: U heeft het gezegd.
Sinds het gebeurde (winter 1997) zijn mijn katten (nu… is mijn kat) altijd zoveel mogelijk binnen.
Sorry hoor wasnog druk zoekend om bij Melody te reageren wat niet kon vanochtend .kreeg daarna bezoek van Christa en Joeb.dus je was mij voor
Wat een moeilijke start van dit jaar Plato.
Zoeiets maakte bij mij altijd meer emoties los dan ik verwachtte. Ik wens je veel sterkte.
Je weet bij aanschaf van een huisdier dat deze je niet zal overleven en dat je ooit afscheid moet nemen. Jammergenoeg is dat altijd eerder dan je wil, altijd veel te vroeg ook al weet je dat het moment er is. Of het nu een hond of een kat is, een cavia of konijn. Het is in de jaren een stukje van je geworden en dat heb je nu verloren.
Je hebt een warm stukje over Minnie neergezet. Ik hoop dat Tommie zijn draai kan vinden. Heb de herinneringen lief… Sterkte Willem.
Phoe …………. met tranen in mijn ogen zit ik dit nu te typen.
In elk woord wat je hier geschreven heb voel je de liefde voor Minnie, een trouw huisgenoot, die leven in de brouwerij kwam brengen toen het bij jou thuis wat ongezellig werd.
Tja, zodra we zo’n viervoeter in huis halen, weten we dat we er ook weer afscheid van zullen moeten nemen, maar de pijn daarvan weegt niet op tegen alle mooie herinneringen zie ze achterlaten.
Sterkte Willem.
Even dacht ik dat er afscheid van de we 300 werd genomen, maar het was nog naarder, je moet een trouwe huisgenoot laten gaan. Lief die plantjes op de hoekje, wij hebben een tegel met een katje erop, zodat we daar niet gaan graven, En ik heb een klein fotoboekje gemaakt om haar te herinneren.
Een mooi eerbetoon aan Minnie Een verhaal op zijn Plaats. Warm, empathish en eerlijk. Ik weet zeket dat Minnie bij jullie een goed leven heeft gehad en het genoten heeft.
Sterkte
sneu hoor plato…..maar misschien wel beter voor minnie zo.
Heel veel sterkte met dit verlies. Ze heeft een mooie leeftijd bereikt. We hebben ook op dit log van haar katten fratsen genoten.
Met het doorlezen van mijn oude log kom ik regelmatig Madame M nog tegen.
We dachten eigenlijk dat zij qua kattenkop niet te evenaren zou zijn.
Maar goed de huidige katten, Kaatje en Mossel hebben ook zo hun gebruiksaanwijzingen. En die hebben ze net als ik de mijne ingeslikt.
he, akelig als je afscheid moet nemen van je huisdier….het is maar een dier, maar toch….
ook hier komt het afscheid van onze bijna 15 jarige jessy steeds dichterbij, maar we hopen dat ze 20 wordt.
hoop doet leven.
Er drupt een traan op mijn toetsenbord…….
Hoe dichtbij kan het zijn,
het afscheid van je huisdier/vriend…..
Ik heb dit zelf pas ook ondervonden.
Het is stil in huis zonder onze kleine viervoeter!…
Liefssssss, Hanny
eh ja wat kan ik nog zeggen dat niet al gezegd is…..
ik zeg maar niets en geef je een welgemeende oprechte en hopelijk troostrijke {{{ knuffel }}}
http://melodymusic.weblog.nl/we-300/%E2%99%AB-we-300-afscheid-%E2%99%AB/
Hier mijn bijdrage voor WE300 http://gewoonanneke.wordpress.com/2012/01/07/afscheid/
Mijn bijdrage Plato.
http://geesjesgedachten.wordpress.com/2012/01/08/we300-afscheid/
Wat een verdrietig begin van het jaar.
Jullie hebben wel een mooi plekje uitgezocht als laatste rustplaats voor Minnie.
Ahhhhhh nee!!! ik las het net bij @Joke en vroeg nog hoe het ging met Minnie en nu lees ik..dat ze het helaas niet heeft gered?
jeetje Plaat….ik voel je verdriet joh en leef onwijs mee;(
Je hebt het ook weer zo mooi beschreven,mooi eerbetoon aan Minnie.
Hoop dat Tommie nog lang bij je mag blijven.
Sterkte met het gemis en knuf van mij…;)
Ook het verlies van een huisdier gaat je niet in de kouwe kleren zitten. Jarenlang was je aan het beestje gehecht. Sterkte Plato!
Jeetje Plato wat naar .Och gut ik zie die oogjes zo voor me met een laatste blik.Maakte het mee met twee honden, Die ogen blijven je altijd bij .Sterkte Plato
Groetjes ,Ria
Hoi Plaat! heb ik je eindelijk teruggevonden en lees ik meteen zo’n verdrietig stukje. 😦 Sterkte!
hoort hier niet maar even vraag . ria en ikke kunnen niet bij Melody reageren . zijn er meer mensen met dit probleem?????????? wie weet raad
…………………………………
Plato hier is mijn bijdrage WE afscheid.
groetjes Ria
http://www.rias-weblog.nl/?cat=18
http://www.jetmattiesing.nl/?p=645 (mijn bijdrage voor deze keer. Ik hoop in 2012 weer helemaal van de partij te zijn in blogland 🙂
Tis altijd zo verdrietig als je een huisdier missen 😦 Ook hier hebben we dat meegemaakt en het went nooit !
Alle steun heb je al gekregen in bovenstaande reacties. Toch wil ik nog even laten weten dat ik het heel erg vind. Een trouw en lief huisdier, dat soms ook een soort kind kan zijn, verliezen is zo moeilijk! En dat ze je nog zo aankeek is helemaal om nooit te vergeten. Je hebt toegegeven aan de laatste vraag die ze leek te stellen, je bent bij haar gebleven in haar laatste momenten. Mooi!
En ze heeft een mooi, liefdevol leven gehad, probeer daar maar aan te denken!
Sterkte voor jullie!
Hierbij mijn bijdrage Plato!
http://geldorpjes.wordpress.com/2012/01/10/overwinteren/
Tja een huisdier is al gauw een ‘thuisdier’ en het is altijd droevig er afscheid van te moeten nemen.
Hier mijn we-300, tis wel ouwe koek http://waterjuffer2011.blogspot.com/
wat ben je toch een heerlijke man 🙂
Slik….Ik weet hoe het voelt…Dikke knuffel.
X Wilma.
Ik voel het afscheid in mijn hart ..
wat bijzonder hoe een zwart-wit wezentje zo lieflijk kleur gaf aan uw leven,
wat verdrietig, dat ze nu moest gaan ..
Dag lieve kleine grootse Minnie,
je hebt werkelijk verschil gemaakt,
zomaar, door er te zijn
Pingback: Afscheid | Hannekelive
Eindelijk heb ik ook weer eens de rust gevonden om een echte WE-300 te schrijven. Hierbij mijn bijdrage : http://baasbraal.wordpress.com/2012/01/11/we-300-afscheid/
http://ram-in-ravels.blogspot.com/2012/01/afscheid.html
Hier is mijn bijdrage, Plato.
We zaten vanaf gistermiddag zonder internet, maar ik ben gelukkig sinds 10 minuten weer online.
Wat een verdrietg stukje, Plato, en wat mooi geschreven.
Jammer dat de aanleiding zo verdrietig is, maar het maakt ook mooie verhalen los bij de medebloggers.
Je hebt ook mij geïnspiereerd met deze nieuwe we 300. Ook was weer even uurtje terug in de tijd.
http://www.tasja72.blogspot.com/2012/01/afsheid-we-300.html
Zo, ik ben ook weer van de partij: http://www.triltaal.nl/2012/01/16/one-night-only/
Hallo Plato. Op mijn blog heb ik net een stukje geplaatst met als titel Afscheid, maar ik heb het niet geschreven voor jouw WE-300. Het is te persoonlijk en het past niet bij een schrijfuitdaging. Maar ik wilde je het wel even laten weten. We kennen elkaar nog maar kort, maar ik ben ervan overtuigd dat je het begrijpt, zeker als je het gelezen hebt.
Een fijne dag en tot blogs!
liefs,
Hallo Plato,
Naar aanleiding van vrienden die voor 3 jaar naar Sint Maarten zijn vertrokken, heb ik mijn bijdrage gemaakt, hier vind je hem:
http://minoesjka2.wordpress.com/2012/01/16/we-300-afscheid/
http://reismeermin.wordpress.com/2012/01/16/afscheid/
http://zemiks.blogspot.com/2012/01/draai-het-eens-om-we-300.html
Wat heb je dat mooi geschreven Plato.
Heel veel sterkte met het verlies van Minnie. Het wendt nooit om dit soort beslissingen te moeten nemen. 😦
Plato, heel erg bedankt voor de lieve reactie op mijn blog. Je worden doen me echt goed. Het voelt alsof je al tien jaar een goed vriend van me bent. Dank daarvoor!
ach, man! heftig is dit toch altijd. een hond verliezen, een kat, heb r zelf geen, maar uit de verhalen v mensen weet ik dat t vreselijk is. sterkte!!
Het heeft even geduurd, maar hier is onze bijdrage;
http://ikenmij.wordpress.com/2012/01/19/afscheid/
Pingback: Afscheid « ikenmij
Pingback: Een oude WE300 met een nieuw vervolg « geesjesgedachten
http://reismeermin.wordpress.com/2012/01/25/afscheid-2/
Pingback: WE-300: het nieuwe woord | Platoonline
Hier is ie dan: http://depetvantruus.weblog.nl/we300/afscheid/