De deuren van de examenzaal gingen langzaam open. Direct daarop stortte zich een stroom van mensen naar binnen. Het meisje met het grote geheim bewoog zich schichtig door de menigte, vond haar plekje en ging geruisloos zitten.
˜Geloof me,” had haar zuster voor de zoveelste keer gezegd, ˜ze sturen je weg. Denk nu eens na, je voldoet toch niet aan de eisen?”
Ze had gezwegen. Haar zuster had vast gelijk. Maar die avond, in bed, dacht ze na over de voorbije maanden. Ze had hard gewerkt en had de materie ruimschoots onder de knie. De maandelijkse praktijklessen waren prima gegaan. Niemand was achter haar geheim gekomen. Daarvoor paste ze haar kleine trucjes te goed toe. Bovendien, ze zat achter in het lokaal aan de raamkant, hetgeen de kans op ontmaskering nog kleiner maakte.
De opdrachten waren goed te doen. een keer, toen de surveillant langs haar tafeltje liep was ze gestopt, had haar handen tussen haar knieën gevouwen en net gedaan of ze stukjes tekst aan het controleren was. Toen de stappen achter haar rug ver genoeg weg leken, hervatte ze haar werk.
Het was tijd. Het meisje met het grote geheim stond op. Tot nu toe was alles goed gegaan. Niemand had iets gemerkt.
Ineens kromp ze in elkaar. Achter haar stond de surveillant. Hij pakte de bladen en liet zijn ogen keurend over de tekst gaan. ˜Dat is prima gegaan he?” zei hij terwijl hij het meisje met het grote geheim even doordringend aankeek. Ze glimlachte nerveus, haar linkerhand in een reflex achter haar rug verbergend.
˜Zag je dat meisje aan tafel 63?” zei de surveillant tegen zijn collega. “Ze had een behoorlijke handicap. Zo nerveus. Maar snel werken joh, ongelooflijk.”
Zes weken later kreeg het meisje met de acht vingers haar verdiende diploma machineschrijven volgens het tienvingersysteem.
Welkom bij Plato Online
Plato Online 