Schiphol, douanecontrole.
Voor me staat een man die naar de VS moet. Is er iets mis met zijn paspoort?
De douaneambtenaar kijkt bedenkelijk.
De man heeft geen visum. In de aanvraagprocedure is een kleine fout geslopen.
Daar staat hij. Voor hem geen VS.
Hij protesteert. Maar er is niet aan te doen.
De man verdwijnt.
Ik ben aan de beurt.
Ook ik moet naar de VS en heb geen visum vanwege een futiel foutje. Ik kan het uitleggen.
Maar telkens als ik het probeer schuift de oplossing een stukje op.
De douaneambtenaar schudt zijn hoofd. Zo gaat het niet.
Schiphol vervaagt.
Ik bevind mij tussen dromen en waken. Nog ligt de oplossing binnen bereik maar verdampt tergend langzaam. Wanhopig tracht ik vast te houden. Het lukt niet.
Ik word definitief wakker van de wekker. Het ergert me. Ik wil verdorie slapen zodat ik die visumkwestie kan oplossen.
Ik denk na. Ik wil niet eens naar de VS. Het is niet mijn soort land. Maar waarom dan toch die droom? Welke druiloor heeft die voor me bedacht en welke symboliek zit daar stiekempjes achter. En ook: waarom heeft die idioot niet een kleine gebruiksaanwijzing onder mijn kussen achtergelaten?
Welkom bij Plato Online
Plato Online 