Toonhoogte

Dat ik in de loop der tijd flink wat boeken heb verzameld,  weten de meeste webloggers wel.  Soms neem ik me voor… maar dan kriebelt het weer.
Sommigen kijken nu meewarig naar het beeldscherm. ‘Toch niet weer…?’ hoor ik ze mompelen, ‘zijn huis moet inmiddels hartstikke vol zitten.’  Het antwoord is ‘ja, ik heb weer…’

Nu ben ik ook geïnteresseerd in (de geschiedenis van) Nederlands cabaret en revue. Van Eduard Jacobs tot Guido Weijers, ik heb van alles wel IETS in huis, al heb ik, sinds het wegvallen van de grote drie (Hermans, Kan, Sonnevelt) weinig cabaretiers/revueartiesten gezien die met kop en schouders boven het maaiveld uitsteken, de carrières van Freek, Youp, Hans en Theo ten spijt. De meeste kiezen voor een veilig, bekend format waarin weinig ruimte is voor (ECHTE) improvisatie (zogenaamde spielerei blijkt vaak nauwkeurig uit het hoofd geleerd te zijn).

Gisteren kocht ik een boek over een man die helemaal niets met cabaret op had. Hij noemde zichzelf liever een clown,  of een ‘eenvoudig menneke’. Hij sprak niet met grote woorden over timing, maar timede zelf als de beste. Zijn fantasie was vaak groter dan zijn hang naar werkelijkheid. Zijn lach was hartveroverend, zijn verhalen eenvoudig en kwamen daardoor vaak des te dieper binnen.

Het boek is geschreven door Jacques Klöters, voorheen lid van de cabaretgroep Don Quichocking en TV presentator van een aantal cabaretprogramma’s. Hij had veel contacten met de artiest die een keer tegen hem zei: ‘jongen, jij kunt veel meer, goed dat je met dat Shocking Blue van je bent opgehouden.’  Vervolgens sprak hij ettelijke bandjes met herinneringen vol.

Jacq. vertelt in de inleiding  (je ziet hem grijnzen) dat hij echt alle feiten moest controleren omdat dat menneke de neiging had de waarheid af en toe flink naar zijn hand te zetten. Want mooier dan die waarheid is toch een prachtig verhaal waaruit een gulle lacht ontspruit?

Het boek is bijzonder toegankelijk en chronologisch van opzet, zodat je de kleine Teun zich langzaam ziet opwerken tot op grote (toon)hoogte.

Ik zou zeggen: lezen dat boek.