Vertrouwen

Samen, meer dan de som der delen
Twee mensen. Vrijwillig: Ik naar Wij
Vriendschap heb je met zovelen
Slechts één die maakt je extra blij

Je denkt: mag dit toch eeuwig blijven
Dit wil ik nooit meer laten gaan
Je wilt er over praten, schrijven
Het is de kern van je bestaan

Toch kan het ook héél anders lopen
Verschil groeit: en dus nooit meer één
Bij liefde valt er niets te kopen
En is het op, dan blijf je alleen

Dan moet je weer die weg aflopen
Die in een grijze mist verdwijnt

Maar ooit gaan alle deuren open
Omdat je zon weer stralend schijnt

Dit bericht werd geplaatst in Gedichten. Bookmark de permalink .

Ja, schrijft u maar.....

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s