Ach, weet toch dat ik je zo mateloos mis
En zoek. Maar ik ben uit de gratie
Ik verloor je tenzij ik me vinnig vergis
Mijn aanminnige alliteratie
Mijn schema’s zijn stom. Mijn strofen zijn zoek
Mijn rijm geeft mij geen inspiratie
Ik rijmel maar raak als een hemd zonder broek
Ach mijn allerliefste alliteratie
Zie mij hier toch lijden en zoek met mij mee
Vergeefs reis ik door onze natie
Ik zoek in de bossen, de duinen, de zee
Mijn alles, mijn alliteratie
En als ik haar vind, dan UIT met de vlag
Dan nemen we snel een traktatie
Daar is het moment, gelukkig het mag
Ik dicht met mijn alliteratie
Platoonline 