Weer kom je zachtjes aangeslopen
Je streelt mijn voeten. Nat en vlug
speel je, en trekt je terug
Daarna kom je weer aangekropen
Je hebt wat voor me meegenomen
Ik pak het kostbaar relikwie
kijk en luister tot ik zie.
Geluiden: beelden van mijn dromen.
Is dit wat je me aan wilt reiken?
Omdat ik niet vergeten mag,
wat diep in mij verborgen lag
Was ik vergeten om te kijken?
Ik zie je deinen,hoor je zingen
en sluit mijn ogen, roep je aan
schreeuw in jouw oeverloos bestaan
Help mij met mijn herinneringen!
Je antwoordt niet,laat je niet dwingen.
Woordloos laat je mij huiswaarts gaan.
Gedicht en foto: Plato maart 2007
Advertenties
Prachtig beeld @->–