Onmacht

Geplaatst op 12 februari 2007 door Plato


Zo eindeloos en wit, tot opnemen bereid.
Ik dwarrel en tast: alles luchtledigheid.
De pen beroert onvast de vage horizon.
Daarginder krijst een meeuw naar de oneindigheid.

Pen_braille

 

Dit bericht werd geplaatst in Gedichten. Bookmark de permalink .

Ja, schrijft u maar.....

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s