Nee, nee, nee, sprak Letargus op overtuigende toon, het kost u niets. Het gaat mij niet om gewin. Ik heb uitsluitend de opvoeding van de kleine op het oog. Natuurlijk wil ik mij niet opdringen maar u weet: wie zijn talen spreekt komt overal en in het huidige tijdsgewricht met zoveel nationaliteiten in boom en kerktoren, moet een gloednieuwe jongere die talen dus goed beheersen. En aangezien u alleen het Vleers beheerst (ik wil u uiteraard niet beledigen) meen ik mijn bijdrage te kunnen leveren, ahum.
Welke talen zijn dan het belangrijkst? vroeg Yma bedeesd, want ze keek een beetje tegen Letargus op.
Wel,ahum, allereerst natuurlijk het Uils, dat spreekt.
En het Vleers! sprak Vleer er snel tussendoor.
Ahum, ja, natuurlijk. Maar vergeet ook niet het Koolmesiaans, dat is sterk in opkomst, veel meer dan de mussentaal. Mussentaal is eigenlijk uit. En daarnaast hebben we dan nog…
Zo ging het nog een tijdje door en uiteindelijk werd besloten dat Griebeltje (die tijdens het gesprek heerlijk lag te snurken) vanaf de volgende dag Uils en Koolmesiaans zou gaan leren. Je kon er niet snel genoeg mee beginnen, had Letargus gezegd.
De volgende dag zat Griebeltje in een nis met keurig opgevouwen staart en keek Letargus afwachtend aan.
We beginnen met het Uils, dat is verreweg de belangrijkste taal. Uils is de taal der wijsheid, kijk maar naar mij, sprak Letargus deftig.
Griebeltje knikte. Hij geloofde het meteen. Kijk mij goed aan. Ik zeg: ieaaarr. Dat betekent in het Uils: opgepast er nadert een vijand. Zeg mij na: ieaaarrrr.
Griebeltje zoog zijn longen vol lucht en piepte: ieaaaagggggg.
Nee, riep Letargus verschrikt, niet ieaagggggg, ieaaarrr met een rollende rrrrr. Ieaaaggggg betekent: kom maar ik heb een lekker muisje voor je. Nog een keer, maar nu goed!
Griebeltje besloot verschrikkelijk zijn best te doen zodat Letargus tevreden over hem zou zijn. Ieaaaaggggggggm, brulde hij zo hard hij kon. Neeeeeee, kraste Letargus getergd, want fladder fladder, daar zat een plotseling een grote havik op de torentrans.
Hoor ik de kleine daar roepen dat je een muisje voor me heb? Ach wat aardig, lispelde hij. Ik wist niet dat je zo vrijgevig was, Letargus. Hij dook als een speer naar Letargus’ proviandplaats en pikte de vetste muis die hij maar kon vinden.
Bedankt makker, dag kereltje, riep hij en klapwiekte tevreden heen.
Verdorie nog an toen, gilde Letargus, verloor zijn evenwicht en viel op zijn zijkant. Griebeltje hield zich zo stil als maar kon. Het was niet helemaal goed he? vroeg hij kleintjes. Letargus was inmiddels rood aangelopen en schreeuwde: haal me overeind, nee laat je vader het maar doen. Vleer, Vleer waar hang je uit?
Vleer was snel ter plaatse en zette de geplaagde uil weer op de poten.
Ahum, zei deze moeizaam en stofte zijn omslachtig zijn veren af. Voor vandaag maar stoppen ja. Morgen verder met Vleers. Dat neemt u wel voor uw rekening, Vleer, ja?Goed zei Vleer, kom Griebeltje, we gaan naar huis. Dank u wel Letargus, zei Griebeltje.
Ahum, ja, ‘is goed, bromde mijnheer en dook diep in de veren.
Pap, weet je wat er gebeurde, zei Griebeltje. Nee, zei Vleer, ik was net een transje om, vertel eens. Nou, Mijnheer Letargus zei: zeg eens ieaaagg of zoiets. Zal ik eens laten horen hoe ik dat deed?
Ja, doe eens, zei Vleer, laat eens horen hoe jij je best hebt gedaan.
Nou gewoon, ik haalde heel diep adem en ik brulde: IEAAAAAAAAAGGGGGGG.
Niet zo hard, riep Vleer. Straks komt…….
In de verte klonk het zware geklapwiek van een buizerd. Even later klonk er een bons en een schrille kreet.
Dáár gaan we weer, zuchtte Vleer.